![]() Na koniec Is0bel mówi zdanie na ich temat, jakby wiedziała o tym od zawsze, ale. Dziwne, że tak wiele uchodzi mu na sucho.ĭruga rzecz, po co przyjmować do drużyny zajebistego ghoula samuraja i riggera z psychologicznym twistem, skoro potem spycha się ich w niepamięć? Racter dochodzi tylko przy misji związanej z jego wątkiem osobistym (który jest potraktowany tu mocno pretekstowo), kiedy w poprzedniej "wygodnie" Is0bel zostaje ranna. Trudno powiedzieć, dlaczego MC został wybrany na lidera grupy, bo jego wypowiedzi są często po prostu głupie. Dialogi są ograniczone, często rozmowy przejmowane są przez innych członków drużyny, a MC pozostaje w roli obserwatora, runy kończą się w dziwny sposób. Po graniu magiem z wymaksowaną charyzmą czytanie z perspektywy tak żadnej postaci jest frustrujące. Nic nie umie, żadnych specjalnych umiejetności, charyzmy czy inteligencji. ![]() Książka rzuca odrobinę światła na przeszłość Duncana i MC (main character) w Seattle i kilka innych spraw. ![]()
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |